Odkryj nieznane Mazowsze i Podlasie (cz. 4)

przez Editor

Poprzedni etap zakończyliśmy w malowniczej okolicy pałacu w Patrykozach. Przed nami jeden z głównych punktów naszej eskapady – historyczna stolica Podlasia, Drohiczyn. Poznaj międzykulturowy klimat nadbużańskiej krainy razem z Go-Local®.

DZIEŃ SZÓSTY
Dystans: 42,3 km
Poziom trudności: Bardzo łatwy

-- czytaj więcej --

1
« 1 z 2 »

Paprotnia to wieś gminna położona w północnej części powiatu siedleckiego. Centralnym punktem miejscowości jest drewniany kościół z 1750 roku pw. św. Bartłomieja Apostoła. Urokliwy teren wokół świątyni uzupełnia również zabytkowa drewniana dzwonnica.

Źródło: dworypogranicza.pl

W pobliskiej Dąbrowie znajdziemy ciekawe Muzeum Ziemiaństwa. Wizytówką obiektu jest klasycystyczny murowany dwór i oficyna. Otacza je zabytkowy park ze stawem i sad. W 150-letnim parku można obejrzeć obiekty nawiązujące do dawnej części gospodarczej majątku: spichlerz, gołębnik, wędzarnię, pasiekę. Znajduje się tam również ogród warzywny i herbarium. Niewątpliwą atrakcją parku są aleje: dębowa, lipowa i grabowa. W stuletnim sadzie zachowały się stare odmiany jabłoni. Dokonano też nasadzeń różnych gatunków, wśród nich historycznej odmiany jabłoni zwanej glogerówką. Wewnątrz dworu można obejrzeć zabytkowe wnętrza ziemiańskie: kancelarię dworską, pokój pani domu, sypialnię, salon, pokój stołowy, kuchnię i łazienkę. Wystrój ekspozycji utrzymany jest w konwencji przełomu XIX i XX wieku.

Źródło: dworypogranicza.pl

Główną atrakcją Korczewa jest XVIII-wieczny pałac oraz kompleks zabytkowych zabudowań dworskich wraz z parkiem. Całość zespołu otoczona jest murem i stylowym ogrodzeniem, a bramy wjazdowej strzeże baszta z zegarem. Sam pałac jest również hotelem i centrum weselno-konferencyjnym. Niedaleko głównego budynku znajduje się pałacyk letni „Syberia”, a na obrzeżach parku ceglana studnia św. Nepomucena. Warto też zobaczyć wyjątkowych kształtów i rozmiarów głaz narzutowy o imieniu Menhir.

Fot. Bladyniec, Wikimedia Commons

 

Mijając wieś Góry oraz dziewicze łąki nadbużańskie docieramy do rzeki Bug oraz przeprawy promowej w Drohiczynie. Przy odrobinie szczęścia możemy trafić na kursujący co 30 minut prom, jednak w naszym przypadku trzeba było poczekać ? Po przedostaniu się na prawy brzeg rzeki, znajdujemy się w pierwszej historycznej stolicy Podlasia. Miasto założone na długo przed obecną siedzibą województwa, Białymstokiem, przez stulecia, aż do okresu zaborów, pozostawało prężnym ośrodkiem handlowym i kulturalnym. Właśnie kulturowa różnorodność jest obecnie najciekawszym elementem tego spokojnego i niezwykle malowniczego miasteczka. Nad Drohiczynem wznosi się Góra Zamkowa, na której do potopu szwedzkiego istniał mały murowany zamek, pełniący swego czasu funkcje administracyjne i sądowe. Sam masyw Góry Zamkowej, czyli charakterystycznego nadbużańskiego klifu, okazał się równie niszczycielski jak wojsko szwedzkie. Z każdym dziesięcioleciem, razem z odłamkami skał osuwających się do wody, znikały pozostałości dawnej warowni. Przy głównym skwerze, tj. placu Tadeusza Kościuszki, znajdują się dwie chrześcijańskie świątynie – rzymskokatolicki kościół pw. Wniebowzięcia NMP oraz prawosławna cerkiew św. Mikołaja. Oba budynki dzieli nie więcej niż 100 metrów, co idealnie obrazuje wielokulturowość Drohiczyna. Nieco dalej, dwie minuty spacerem od cerkwi, znajduje się katolicka katedra Trójcy Przenajświętszej. Barokowa świątynia od początku swego istnienia jest siedzibą diecezji drohiczyńskiej. Miasto jest także ważnym ośrodkiem kształcenia duchownych. Funkcjonuje tu Wyższe Seminarium Duchowne. Dwa kroki dalej znajdziemy kolejny kościół, a zarazem klasztor benedyktynek. Dodatkowo Drohiczyn to idealne miejsce na ucieczkę od zgiełku dużego miasta. Ukojenie i miejsce na relaks odnajdziemy nad malowniczym brzegiem Bugu, którego rozległe meandrujące koryto jest wymarzonym miejscem do pływania łódką lub wpław. W ciągu roku w miasteczku odbywa się wiele różnorodnych imprez plenerowych, które cieszą się niesłabnącą popularnością nie tylko wśród miejscowych, ale także turystów, którzy mogą skorzystać z bogatej bazy noclegowej.

Fot. F.Czarnowski, Wikimedia Commons

-- mniej --

DZIEŃ SIÓDMY
Dystans: 64,3 km
Poziom trudności: Średni

-- czytaj więcej --

Pierwszym punktem na trasie dnia siódmego jest skryta z dala od ruchliwej szosy letniskowa wieś Wólka Nadbużna, dokąd dojeżdżamy pokonując rozległe bezdroża i manowce nadrzecznych łąk. Miejscowość oferuje tanie i wygodne noclegi w ośrodkach wypoczynkowych oraz pod gołym niebem. Główną atrakcją jest oczywiście plaża oraz idealny dla dzieci park linowy.

Fot. Aejozwiak, Wikimedia Commons

Kilka kilometrów dalej, przez wąski i stary most wzdłuż drogi krajowej nr 19, przeprawiamy się na lewy brzeg Bugu. Przez gęsty las nieopodal Starych Mierzwic dojeżdżamy do Zabuża. Główną atrakcją malowniczej wsi jest zabytkowy dwór oferujący usługi hotelowo-konferencyjne oraz spa.

We wsi znajduje się także przeprawa promowa do położonego na przeciwległym brzegu Mielnika – historycznej miejscowość, siedziby dawnej ziemi mielnickiej, w której podobnie jak w niedalekim Drohiczynie znajdziemy ślady dawnej świetności miasteczka. Pozostałością złotego wieku Mielnika jest Góra Zamkowa, na szczycie której znajdował się renesansowy zamek, a także ruiny kościoła pw. Św. Trójcy, zniszczonego w czasie II wojny światowej. Mielnik, podobnie jak Drohiczyn, posiada bogatą bazę noclegową.

Fot. TadPiotr, fotopolska.eu

Przez szutrowe drogi Klepaczewa trafiamy do Serpelic, najbardziej znanej miejscowości turystycznej nad Bugiem. Wieś jest znana z licznych ośrodków wypoczynkowych oraz szerokich i piaszczystych plaż. Rzeką kursują statki wycieczkowe, istnieje także możliwość wynajęcia sprzętu wodnego. Okoliczne gospodarstwa agroturystyczne od lat cieszą się niesłabnącą popularnością. Serpelice są także ośrodkiem kultu religijnego. Na leśnej polanie nieopodal zabudowań znajduje się ufundowana przez mieszkańców Kalwaria Podlaska, replika Drogi Krzyżowej w Jerozolimie.


Fot. Ivonna Nowicka, Wikimedia Commons

Znajdujące się już w województwie lubelskim Gnojno i Stary Bubel to spokojne wioski położone pośród nadbużańskich łąk. W okresie letnim są popularnym celem weekendowych wypadów mieszkańców dużych miast. Będąc w pierwszej wsi warto zwiedzić murowany kościół pw. św. Antoniego. Zbudowana w XIX świątynia pierwotnie pełniła rolę cerkwi dla miejscowej ludności ukraińskiej, wysiedlonej przymusowo w 1947 roku. Po dawnej prawosławnej społeczności zachował się zabytkowy cmentarz, na którym możemy znaleźć prawie 200-letnie nagrobki. Podobnie jak w Gnojnie, także i w Starym Bublu po II wojnie światowej prawosławną świątynię przejęli katolicy. Drewniana dawna cerkiew oraz zabytkowa przykościelna nekropolia przenoszą nas do zamierzchłych czasów dawnej Rzeczpospolitej. Jeśli kościółek będzie otwarty, zachęcamy do odwiedzenia jego wnętrza.

Po drugiej stronie Bugu znajduje się Niemirów, dokąd możemy przeprawić się ostatnim przed granicą z Białorusią promem. Przez wieś, w stronę Mielnika, biegnie międzynarodowy szlak rowerowy Green Velo. O miejskiej przeszłości Niemirowa dzisiaj świadczy jedynie układ urbanistyczny i centralnie położony duży rynek otoczony drewnianą zabudową. Warto zobaczyć także położony niedaleko granicy leśny kirkut z zachowanymi nielicznymi starymi macewami, będącymi wspomnieniem po dawnej społeczności żydowskiej.

Fot. Michael Dziew, flickr.com

Janów Podlaski to ostatni punkt siódmego dnia rowerowej eskapady. Słynący w świecie z hodowli koni arabskich, rokrocznie w sierpniu przeżywa oblężenie turystów pragnących podziwiać najpiękniejsze wierzchowce. Rozległy obszar stadniny można zwiedzać godzinami. Warto jednak zatrzymać się przy pastwisku i obserwować zachowanie tych inteligentnych zwierząt. Dawne miasto, jeszcze przed II wojną światową pełniło funkcje siedziby powiatu. Janów wciąż zamieszkują ponad 2 tysiące mieszkańców, a dobrobyt lat minionych wciąż jest widoczny w murowanych kamienicach i świątyńach. W okresie wakacyjnym Janów jest idealną bazą wypadową na rowerowe wycieczki objazdowe po tej części Podlasia i Polesia. Mnogość przyrodniczych i historycznych atrakcji, często skrytych wśród pól i lasów, sprawia wrażenie dziewiczego terenu niedotkniętego niszczycielską ręką czasu.

 

-- mniej --

Artykuły powiązane